ในทุกวันที่ฉันตื่น มันต้องฝืน ใช้ชีวิตไปวันๆ
ความทรงจำเหล่านั้น ยังตอกย้ำ บาดแผลในใจที่ฉันมี
ภาพที่เธอเดินจากฉันไป
ไม่ว่าฉันทำยังไงก็ไม่ลืมมันสักที
เพราะหัวใจสั่งสมอง ให้จำเรื่องที่มี
ที่เกี่ยวกับเธอในวันวาน
ไม่รู้ว่าฉันนั้นจะเจ็บอีกนานสักเท่าไร
ถนนที่ต้องเดินมันมืดมนสักแค่ไหน
เรี่ยวแรงก็ยังมีแต่ทำไมตาคู่นี้
มันกลับมองไม่เห็นทาง
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็เห็นเพียงแค่หน้าเธอ
อ้อมกอดฉัน ยังรอคอยเพียงเธออยู่เสมอ
ตื่นมาก็ยังเจอภาพของเธออยู่เสมอ
คนๆ นี้ที่รักเธอ มันลืมเธอไม่ได้จริงๆ
อยากจะลืมมันให้หมด
เพื่อจะลบ ให้เธอหายไปจากฉันเสียที
ไม่อยากเป็นอย่างนี้
รู้ไหมว่ามันเจ็บ ปวดร้าวขนาดไหน
ภาพที่เธอเดินจากฉันไป
ไม่ว่าฉันทำยังไงก็ไม่ลืมมันสักที
เพราะหัวใจสั่งสมอง ให้จำเรื่องที่มี
ที่เกี่ยวกับเธอในวันวาน
ไม่รู้ว่าฉันนั้นจะเจ็บอีกนานสักเท่าไร
ถนนที่ต้องเดินมันมืดมนสักแค่ไหน
เรี่ยวแรงก็ยังมีแต่ทำไมตาคู่นี้
มันกลับมองไม่เห็นทาง
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็เห็นเพียงแค่หน้าเธอ
อ้อมกอดฉันยังรอคอยเพียงเธออยู่เสมอ
ตื่นมาก็ยังเจอภาพของเธออยู่เสมอ
คนๆ นี้ที่รักเธอ
หากว่าฉันนั้นทำใจ
ว่าข้างกายของฉันไม่มีเธออยู่
หากว่าฉันยอมรับรู้ หากว่าฉันทิ้งมันไป
ก็คงไม่มีน้ำตา
ไม่รู้ว่าฉันนั้นจะเจ็บอีกนานสักเท่าไร
ถนนที่ต้องเดินมันมืดมนสักแค่ไหน
เรี่ยวแรงก็ยังมีแต่ทำไมตาคู่นี้
มันกลับมองไม่เห็นทาง
ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็เห็นเพียงแค่หน้าเธอ
อ้อมกอดฉัน ยังรอคอยเพียงเธออยู่เสมอ
ตื่นมาก็ยังเจอ ภาพของเธออยู่เสมอ
คนๆ นี้ที่รักเธอ มันลืมเธอไม่ได้จริงๆ